واقعیت ها

به من نگو «واقعی هستی و این تلخه». به دَرَک. توی دنیای واقعی داریم زیست می‌کنیم ابله. توی زندگی‌هامون، خیلی‌وقته شعر جریان نداره و اتفاق نمی‌افته. ما رو چه به زیستنِ شعر. لیاقت‌مون همین زندگی‌های گهِ بدردنخورِ بی‌احساس و بی‌هیجانه وقتی از سگِ چوب‌خورده ترسو تریم.

 

انگ طلای آبشده https://terme78.blog.ir/1403/12/01/%D8%A7%D9%86%DA%AF-%D8%B7%D9%84%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%AF%D9%87